Alles lijkt vaster dan vast te zitten.
Je ademt, maar het voelt alsof de lucht niet helemaal binnenkomt.
Alsof je in een onzichtbaar harnas zit dat steeds strakker trekt.
Je probeert te ontspannen.
Een kop thee met vriendinnen, een voetbalwedstrijd met vrienden, een wandeling... maar niets helpt echt.
Het blijft schuren, jeuken en doet meer dan zeer.

Relaties ontstaan in onze gezinnen van herkomst.
Je leert liefhebben, verbinden en vechten door te kijken naar hoe je ouders dat deden. 
Wanneer zij stevig op hun eigen benen stonden en elkaar als partners steunden,
dan is de kans groot dat jij met vertrouwen relaties aangaat.
Wat als dat niet zo was?

Wat als er strijd, afstand of onzekerheid was?
Opvoeden raakt je diepste kern.

Ouder zijn met een rugzak

Je wilt het zo goed doen voor je kinderen.
Echt.
Het loopt alleen compleet vast.
Wat als je merkt dat het niet werkt?
Dat je steeds opnieuw in dezelfde strijd belandt?

Misschien zijn dit wat punten van herkenning: 
• Je kind trekt zich terug en je krijgt geen hoogte van wat er speelt.
• Of juist: elke kleine grens die je stelt, eindigt in een explosie.
• Je wilt geduldig blijven, maar voor je het weet schreeuw je weer.
• Je merkt dat jij en je partner vaak botsen over de opvoeding. 
• Je voelt je falen als ouder, hoe hard je ook je best doet. 
• Je hebt iedere ochtend al buikpijn over hoe de dag zal verlopen.
• Je voelt je machteloos als je kind weer een woede-uitbarsting heeft of zich compleet afsluit. 
• Je hoort jezelf dingen zeggen die je ouders ook altijd zeiden, terwijl je dat juist anders wilde doen.

Het verleden reist met je mee
Je kinderen trekken aan je, spiegelen je, dagen je uit.
En als jij moe, gefrustreerd of overweldigd bent, reageer je soms niet zoals je zou willen.
Misschien schiet je uit je slof of trek je je juist terug.
Dat doet pijn.

Want diep van binnen wil je maar één ding: een liefdevolle, veilige basis voor je kind.
Het lastige is: je reageert niet alleen op je kind, maar ook op de echo’s van vroeger.
Hoe jij bent opgegroeid, bepaalt hoe jij nu opvoedt.
Misschien had jij strenge ouders en voel je de neiging om het tegenovergestelde te doen.
Of juist: je voelt je verloren omdat je nooit hebt geleerd hoe je grenzen stelt.

Jouw hechting, hun hechting

Hier komen hechtingsstijlen om de hoek kijken.
Sue Johnson en Bowlby beschrijven vier stijlen:
• Veilige hechting – Je voelt je op je gemak in relaties en durft kwetsbaar te zijn.
• Vermijdende hechting – Je leerde om vooral sterk te zijn en emoties weg te stoppen.
• Ambivalente(angstige) hechting – Je zoekt veel bevestiging en twijfelt snel aan jezelf.
• Gedesorganiseerde hechting – Je ervaart angst en verwarring in relaties.

De manier waarop jij vroeger zelf liefde en veiligheid hebt ervaren, speelt een grote rol in hoe je nu ouder bent.
In de Eigenwize training kijken we samen naar die diepere laag:
• Welke hechtingsstijl heb jij (veilig, vermijdend, ambivalent of gedesorganiseerd)?
• Hoe reageren jij en je partner op stress en emoties binnen het gezin?
• Welke patronen herhaal je onbewust uit je eigen jeugd?
• Wat gebeurt er in jou als je kind boos, verdrietig of angstig is?

Wat betekent dit voor jou als ouder?
Als jij bijvoorbeeld vermijdend gehecht bent, kun je moeite hebben met de emoties van je kind: “Doe maar normaal.”
Heb je een ambivalente hechtingsstijl, dan voel je je misschien snel afgewezen als je kind zich terugtrekt.
En als jij en je partner uit verschillende stijlen komen?
Dan kunnen opvoedverschillen explosief worden.
Dit inzicht helpt je om bewuster te reageren, niet vanuit oude pijn, maar vanuit verbinding.
Je leert elkaars emoties beter begrijpen en krijgt tools om vanuit rust en stevigheid te reageren.
Hoe kom je los uit de patronen?

Van strijd naar verbinding

In deze Eigenwize training werken we systemisch én praktisch aan de volgende punten:

• Jouw gezin van herkomst en de patronen die je (onbewust) meeneemt.
• Hoe je met stress en emoties omgaat, bij jezelf en je kind.
• Hoe je de relatie met je partner kunt versterken in de opvoeding.
• Wat jouw eigen levensopdracht is, los van het ouderschap.
• Hoe je op een manier die bij jou past grenzen stelt en liefde geeft.

Met opstellingen en praktische tools krijg je een nieuw kompas om te navigeren.
Geen trucjes, maar blijvende verandering, omdat je op een diepere laag gaat voelen waar het écht over gaat.
In de Gezins-EFT richten we ons op het herstellen en versterken van de verbinding.
EFT (Emotionally Focused Therapy) is een bewezen methode,
gebaseerd op de hechtingstheorie van Bowlby en verder ontwikkeld door Sue Johnson.

Het maakt niet uit hoe de gezinssamenstelling is.
Een ouder gezin, samengesteld gezin, adoptie, pleeggezin, het helpt jou of jullie om:

• De emoties achter het gedrag van je kind te herkennen.
• De spanningen in je relatie of gezin te verzachten.
• Vanuit veiligheid en vertrouwen samen te groeien.

Want dat is wat je kinderen écht nodig hebben:
ouders die niet perfect zijn, maar wel bereid zijn om te kijken.
Om te leren.
Om het anders te doen.

Opvoeden is pittig.
Soms wil je gewoon dekens over je hoofd trekken en verdwijnen.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Samen kunnen we de patronen doorbreken en bouwen aan een gezonder, hechter gezin.

Op dit moment voelt het misschien alsof je vastzit.
Maar als je gaat kijken, écht kijken, dan wordt de grote rots die je tegenhoudt steeds kleiner.
Dan ontdek je hoe je die stroom weer op gang brengt.
Zodat opvoeden niet langer een uitputtingsslag is, maar weer een reis waarin je samen groeit.